Bankiers worden nogal eens beschuldigd van graaien. Daarbij wordt altijd de link gelegd naar (excessieve) bonussen. Ik ga het niet hebben over die bonussen, maar wel over de verdienmodellen van financiële instellingen.

De  verdiensten van financiële instellingen en haar medewerkers zijn vaak gebaseerd op (aantallen) transacties of de verkoop van een product of dienst. Zo verdient een beleggingsadviseur indirect aan het aantal aan- en/of verkopen van effecten. Een verzekeringsadviseur verdient indirect of direct aan de provisie die hij van een verzekeringsmaatschappij krijgt. Er wordt vaak gestuurd op aantallen en provisies, waardoor een adviseur het belang van de klant uit het oog zou kunnen verliezen. Voordat ik in wil gaan op nieuwe verdienmodellen in de financiële sector, eerst een zijstapje naar ethiek.

Lees meer